دوازده فرمان اوستا برای کسانیکه میخواهند زرتشتی شوند

دوازده فرمان اوستا

نخست - باور به يکتائی، مهربانی،دانائی، توانائی، نيکی و پاکی اهورامزدا معمار هستی بخش دوم ـ باور به شرارت اهريمن بدانديش و ناپاکی او و نبرد دائمی وی با اهورامزدا از طريق انسان وباور به نبرد پايدار پويائی نوپردازی با کهنه و خرافه پرستی و نيرنگ ودروغ و دشنام سوم ـ باور به پيام آوران خرد، عشق، آگاهی، روشنائی، بهزيسی، مهر، زندگی بخش و بهساز هستی از مهر، ميترا، زرتشت تا سوشيانت، رهاننده، بودا، مانی و مزدک و رهاننده ها و ناجیان و آزدسازان بردگان/ و برای پاسداری از اندیشه اهورائی و جاودان ماندن آن/ باور به سردار و پاسخور (که پیر و مراد و استاد و راهبر پارسای دوران است) و پس ازرایزنیها فرمان پایانی را فریاد میکند چهارم ـ باور به بازگشتی ديگر برای ياداشت و پادافره روانهای رها شده پنجم باور به درستی و راستی با ياران و نيکی در پندار و کردار و گفتار برای جهانيان

ششم باور به امشاسپندان مهرورزان و مهرگستران

هفتم ـ باور به پاک و نيک و به بودن گوهر آدمی از هر آئين و تيره و تبار و رنگ و جنس و ميهن که آدمی پاکيزه ترين ـ مقدس ترين ـ گوهر هستی است و هيچ قداستی ورای او نيست

هشتم ـ باور به نيکوکاری و دستگيری نيازمندان، ناتوانان و بينوايان و تلاش برای گسترش آسايش آرامش بهزيستی تندرستی راستی انسانسالاری برابری و آزادی و دادگستری و مهربانی و خردگرائی در جهان نهـم باور به پاکداری و پرستاری آب و هوا، خاک و آتش و بهداشت محيط زندگی

دهـم باور به نيک انديشی و نيک نگری، نوپردازی نوخواهی با بزرگ داشتن انديشه ها و ابتکارات کودکان، نوجوانان و جوانان برای جامعه ای خردگرا و شهرياری انسان بر روی زمين

يازدهـم باور به برابری و يکسان بودن زن و مرد و گزينش آزاد همسر از سوی زن و يا مرد

دوازدهمین فرمان اوستا ـ باور به انديشيدن به آرامش، آرايش،آسايش و سود مردم و نفی اغراض و منفعت خواهی شخصی و ارج نهادن به تمامی باورمندان و باورها در معابد، نيايشگاهها و کانونهای بسته ی باور و همبستگی و همراهی و همفکری با انديشه آراستگی ـ نظم ـ جهانی و دوری هر باور دينی در امور ديپلماسی و شهريگری و سياست جهانی

سیاوش اوستا

پنجم امرداد ماه سال 7017 آریایی میترایی

Institut AWESTA 66 av CHAMPS ELYSEES 75008 Paris France